W życiu każdego człowieka są dni zwykłe, szare, wypełnione pośpiesznym rytmem codziennych zajęć i są także dni szczególne, wyjątkowe, pełne wzruszeń, dni na długo pozostające w pamięci i zapisane w sercu. Jednym z takich dni była majowa sobota, podczas której przeżywaliśmy jubileuszową uroczystość 80-tych urodzin Zofii Napiórkowskiej – animatorki i liderki ruchu freinetowskiego, wspaniałego pedagoga i mistrza stanowiącego wzór godny naśladowania.
Inicjatorkami i moderatorami jubileuszowego spotkania były osoby z samorzutnej grupy „Przyjaciele Freineta, Haliny i Zosi”, w tym: Marysia Kościuszko z Otwocka, Wanda Silezin z Krakowa, Regina Chorn z Gniezna. Organizacją przedsięwzięcia zajęła się warszawska Grupa Regionalna PSAPF pod przewodnictwem Ani Ławnik-Zawadzkiej, a swe gościnne podwoje otworzyło dla nas Przedszkole nr 47 „Mali Artyści” w Warszawie z panią dyrektor Bożenną Wilczyńską na czele.
Na spotkanie przybyli reprezentanci Grup Regionalnych oraz znajomi i przyjaciele dostojnej Jubilatki z różnych stron Polski: z Otwocka, Warszawy, Krakowa, Białegostoku, Gdańska, Gniezna, Gostynina, Lublina, Płocka, Prudnika, Puław i Ostrołęki.
Od wczesnych godzin porannych w Przedszkolu nr 47 trwały ostatnie przygotowania do uroczystości. Urocze, chociaż bardzo zapracowane koleżanki z warszawskiej Grupy Regionalnej obdarzały radosnym uśmiechem każdą osobę przekraczającą progi gościnnego Przedszkola. Z wielką przyjemnością i zachwytem zwiedzaliśmy kolorowe sale pełne wytworów dziecięcej inwencji twórczej i wyobraźni, wystawę „Warszawa moich marzeń” oraz kroniki czyli księgi życia ukazujące różnorodne wydarzenia z życia niezwykle przyjaznego dzieciom obiektu. Zgodnie z freinetowską tradycją niektórzy uczestnicy spotkania przygotowali wystawki wspomnieniowe, ukazujące obecność Jubilatki Zosi na warsztatach, seminariach, konferencjach w różnych zakątkach Polski, a potrawami regionalnymi ubogacili stoły pełne smakołyków przygotowanych przez gospodarzy. Czas oczekiwania na przybycie Dostojnej Jubilatki wypełniały indywidualne powitania, wspomnienia i rozmowy w atmosferze pełnej autentycznej radości. Wszyscy cieszyliśmy się, że stan zdrowia pozwolił Zosi na spotkanie z nami.
Około godziny 12:00 Jubilatka, w towarzystwie córki Teresy, przybyła na miejsce spotkania. Nasza Zosia ? niezmienne uosobienie prostoty, ciepła i serdeczności – przechodząc przez powitalny szpaler gości, radośnie witała się z każdą osobą i zamieniała z nią kilka słów. Już od progu dało się wyczuć prawdziwie freinetowski klimat spotkania oraz rodzinną atmosferę stworzoną przez gospodarzy obiektu. W głównej sali czekało na Jubilatkę specjalnie udekorowane honorowe miejsce oraz wiele miłych niespodzianek.
Uroczyste seminarium rozpoczęło się powitaniem Jubilatki, gości i uczestników przez panie; Bożennę Wilczyńską – dyrektora Przedszkola nr 47 w Warszawie, Marzenę Kędrę – przewodniczącą PSAPCF oraz Annę Ławnik-Zawadzką – przewodniczącą warszawskiej Grupy Regionalnej. Okolicznościową „Laudację” na cześć Jubilatki z wielkim wzruszeniem wygłosiła koleżanka Marysia Kościuszko z Otwocka – wieloletnia współpracowniczka i przyjaciółka Zosi, poetka i autorka zaprezentowanego tekstu. Potem nadszedł czas na indywidualne życzenia od uczestników spotkania oraz od animatorów reprezentujących poszczególne Grupy Regionalne Stowarzyszenia. Morze kwiatów i kompozycji kwiatowych, mniejsze i większe upominki z różnych stron Polski, moc serdeczności w przekazywanych życzeniach, tradycyjne „100-lat” w kilku wersjach – to wszystko dla Ciebie Zosiu, dla Ciebie nasz Nauczycielu – Mistrzu w dowód wielkiego uznania!
Po chwilach pełnych wzruszeń i radosnych doznań, zarówno ze strony Dostojnej Jubilatki jak i wszystkich uczestników spotkania, z powagą i w skupieniu wysłuchaliśmy okolicznościowego wykładu koleżanki Małgorzaty Kaliszewskiej z Krakowa na temat: „Wybrane kategorie pedagogiczne w pracy nauczyciela – freinetowca” dedykowanego Zosi Napiórkowskiej z okazji Jubileuszu Jej 80. urodzin.
W ramach dyskusji wokół problemu głos zabrała kol. Irena Nyckowska z Płocka, referując swoje spostrzeżenia i przemyślenia odnoszące się do współczesnych dzieci i form ich edukacji. Ważnym elementem wypowiedzi koleżanki („Uwarunkowania mojego JA wobec pedagogiki C. Freineta”) były rozważania o tym, jak stosować pedagogikę Freineta w zmieniającej się przestrzeni edukacyjnej oraz jakie cechy powinien posiadać nauczyciel – freinetowiec we współczesnej rzeczywistości.
Aby w sposób szczególny uhonorować Jubilatkę, organizatorzy i gospodarze uroczystego spotkania przygotowali kolejne niespodzianki. Jedną z nich był rozświetlony tort jubileuszowy, szampański toast i wiwaty. Natomiast koronną niespodzianką było wręczenie Zofii książki pt. „Przez życie z pedagogiką Freineta” zawierającej prezentację dorobku Jubilatki oraz wybrane artykuły Jej autorstwa, a także teksty napisane przez współpracowników i przyjaciół specjalnie dla Niej i o Niej. Inicjatorką wydania tej jubileuszowej publikacji, naczelną redaktorką i wydawcą jednocześnie była Małgorzata Kaliszewska z Krakowa, a inspirowały ją i wspierały koleżanki; Regina Chorn, Maria Kościuszko, Kazimiera Michalczak i Wanda Silezin. Ta wyjątkowa publikacja stanowiła trafny akcent jubileuszowego spotkania, a dla Zosi i Jej córki Tereni na pewno będzie niezapomnianą pamiątką.
Świadomość upływającego bezlitośnie czasu dochodzi do głosu ze szczególną mocą w takich chwilach jak TA i zmusza do refleksji nad tym, cośmy z minionym czasem zrobili. Jubileusz jest okazją do chwili zadumy i do wspomnień.
Najpierw na prezentację pełną wspomnień, pod hasłem „Zosiu, pamiętasz?…”, zaprosiła Jubilatkę i uczestników spotkania Irena Nyckowska z Płocka. Ze wzruszeniem oglądaliśmy zdjęcia z RIDEF-u w Krakowie (20-28.07.1996 r), z 44 Kongresu ICEM w Lyonie (1998 r), z konferencji freinetowskiej w Przemyślu (2003 r) połączonej z wyjazdem do Lwowa, a na nich, jak w kalejdoskopie: Zofia, Zosia, Zochna, Zosieńka.
Prezentację multimedialną „PowspominajMY?”, zgodną z chronologią wydarzeń, przygotowała Regina Chorn z Gniezna, wykorzystując zdjęcia przysłane przez animatorki z Grup Regionalnych. Oczywiście centralną postacią na tych zdjęciach jest Zosia Napiórkowska – bo „Zosia była prawie wszędzie”, tak wspomina Jubilatkę koleżanka Kazia Michalczak, przewodnicząca poznańskiej GR. Patrząc na zdjęcia z Otwocka, Czartorii, Wieżycy, Krakowa, Warszawy, Ostrołęki, a nawet z Cannes. Nicei czy Vence, widzimy Zosię zasłuchaną lub zaczytaną, Zosię prowadzącą zajęcia warsztatowe, kierującą dyskusją lub wygłaszającą wykład, Zosię roześmianą i zrelaksowaną, a także Zosię zapracowaną i zmęczoną. Taką Cię Zosiu pamiętamy i taka pozostaniesz w naszej pamięci na zawsze!
Niezwykle ciepłą i pełną refleksji atmosferę jubileuszowego spotkania ubogaciły koleżanki z Gdańska, a szczególnie Joasia Ryduchowska-Wrzałek, która z właściwą sobie swobodą oraz talentem aktorskim wcieliła się w postać George Sand, a odegraną przez siebie miniaturę sceniczną zadedykowała Dostojnej Jubilatce Zosi.
Na zakończenie głos zabrała przewodnicząca PSAPCF – Marzena Kędra. W imieniu własnym i wszystkich uczestników spotkania serdecznie podziękowała Jubilatce za przybycie a gospodarzom za przygotowanie i piękną oprawę uroczystości. Również pani Bożenna Wilczyńska – dyrektor gościnnego Przedszkola nr 47 – wyraziła swoje zadowolenie z organizacji i przebiegu spotkania. Dziękując gościom za przybycie a pracownikom za trud i zaangażowanie, podkreśliła łączącą ich chęć wspólnego działania oraz pełną otwartość na pedagogikę Celestyna Freineta.
Chociaż oficjalna część jubileuszowego spotkania dobiegła końca, to rozmowy i wspomnienia toczyły się nadal. Wprawdzie już w znacznie mniejszym gronie skupionym wokół Zosi, w gronie członków Stowarzyszenia wciąż zafascynowanych Jej wiedzą, elokwencją i pasją pedagogiczną, która nie gaśnie pomimo upływu lat.
Freinetowskie seminarium połączone z Jubileuszem Zosi Napiórkowskiej przebiegało w niepowtarzalnym klimacie. Bożenka Ruszkiewicz z Ostrołęki, chwaląc gościnność koleżanek z warszawskiej Grupy Regionalnej powiedziała: „Czujemy się tak, jakbyśmy byli z Wami od zawsze!”
A kto nie był, niechaj żałuje!
